طرفه نگار

گاهی چو مالیکم سر بندگی است              گه چون حیوان به خواب و خور زندگی است 

گاهم چو بهایم سر درندگی است                سبحان الله این چه پراکندگی است 

به دلیل همین پراکندگی تصمیم گرفتم دوباره وبلاگم رو از نو شروع کنم. 

من نه عاشق دل خستم نه دیوانه و مجنون نه بیکار که محض وقت پرکنی وب درست کرده باشم. 

یه آدمیم مثل همه و متفاوت از همه!  ..... و به شدت علاقمند به شعر و شاعری. 

خیلی شعر دوست دارم و هدفم از این وب تبادل شعر شاعرای گم نام که بهشون کم لطفی شده و شعر شاعر های نسله امروز ماست, از امروز من شعرایی رو که خودم فکر می کنم جالبن ر می زارم و منتظر همیاری شما هم هستم.....این جوری دنیا خیلی قشنگ تره! 

راستی , سلام!